Sipi Falls, straatkinderen en safari!!

Zondag zijn we naar de Sipi Falls geweest. We vertrokken rond half 10. Het was een lange reis, met z'n 12en in een busje, 3,5 uur rijden. De hele weg hadden we mooi weer, bij de eerste stop om foto's te maken begon het iets te regenen. We reden nog een stukje want we moesten nog naar de plek waar we de wandeltocht zouden beginnen. Halverwege de berg bleef het busje steken .. heel fijn, onze tocht begon dus iets eerder dan gepland. We waren echt net 5 minuten aan het wandelen en toen begon het echt KEIHARD te regenen. En helaas hield dit 2 uur later nog niet op. De gids had daarom besloten om alleen de eerste 2 watervallen lopend te doen en de 3e waterval met de auto te gaan bekijken. Het was wel heel mooi en de regen gaf wel een extra leuk effect. Het was wel super koud en helaas was de droge kleding in de tas ook helemaal doorweekt. Bibberend van de kou zijn we 4 uur terug gereden naar Jinja .. de dag erna dus lekker verkouden!

Vanmorgen ging om 6 uur de wekker al. We gingen een dag naar the Village (lokale bevolking) om eens te kijken hoe het daar is en om de school een leuk kleurtje te geven. Het was ongeveer 3 uur rijden over een heel hobbelige weg. Gelukkig was het een hele leuke omgeving om door heen te rijden. We kwamen langs huizen van stro en alle kinderen gingen achter de auto aan rennen en zwaaien! Erg leuk om mee te maken! Eenmaal daar aangekomen werden we opgevangen door een leraar. Hij nam ons mee naar de klassen om ons voor te stellen aan de kinderen. Als je binnenkomt gaan de kinderen meteen staan en beginnen met zingen. Ze hebben eigenlijk niks maar toch zijn de kinderen erg vrolijk. 's Ochtends krijgen de kinderen thuis 1 beker water, sommigen moeten dan 3 uur naar school lopen en hebben dan les van 8:00 tot 18:00 (wel met pauze natuurlijk!). Ze krijgen er heel af en toe middag eten. Als ze dit niet krijgen moeten ze het middag eten naar de leraren brengen en knielen. Best apart om mee te maken want zo kennen wij het niet in NL. We hebben de kinderen ook nog even Engelse les gegeven. Er staat 1 schoolgebouw, dit is niet genoeg voor alle kinderen daar.Er staat nog een gebouw naast, maar deze is door slecht weer beschadigd. Hierdoor hebben veel van de kinderen buiten les. Wanneer het regenseizoen is, is het niet mogelijk om buiten les te geven dus de kinderen missen dan een groot deel van het schooljaar. Veel vrijwilligers hebben er al geld in gestoken om het gebouw op te laten knappen, maar dit geld is verdwenen en de aan het gebouw is nog steeds niks gedaan! Het was een leuke ervaring om eens te kijken bij de lokale bevolking.

Woensdagmiddag zijn Rianne en ik naar Kampala vertrokken. We gingen daar heen om 's avonds mee te gaan op Night Out Reach, dit is een tour door de stad om te 'kijken' naar straatkinderen (en dat zijn er heel veel in Kampala!). Van alle straatkinderen zijn 90% jongens en 10% meisjes. De organisatie richt ze voornamelijk op kinderen tussen de 10 en 18 jaar oud. We gingen via een organisatie (Heart Vision) dat is opgestart door een Nederlandse vrouw en haar Oegandese man. Deze man is zelf ook straatkind geweest en met de organsatie vangen zij straatkinderen op, om ze te begeleiden om weer een 'normaal' leven te krijgen.
We gingen met 3 mannen van de organisatie rond 23:00 Kampala in. Als eerste gingen we naar het taxipark. Hier maakten we direct kennis met wat straatjongens en straatmeiden. Het valt direct op dat de meiden erg bezig zijn met hoe ze overkomen. Ze dragen korte rokjes en lage shirtjes om zo mannen te verleiden en wat geld te krijgen. We liepen vanaf daar verder naar de 'snuifbuurt'. De straatkinderen snuiven kerosine. Wanneer de kinderen op straat terecht komen worden zij eigenlijk gedwongen door andere straatkinderen om kerosine te snuiven. Als zij dit niet doen, worden ze in elkaar getrapt. Het is onvoorstelbaar om te horen hoe ze hier aan kerosinee komen. Het is een groot netwerk. Het komt er op neer dat wanneer de vlietuigen landen in Entebbe, de overige kerosine uit het vliegtuig wordt getapt (omdat ze er dan nieuwe kerosine in doen voor de volgende vlucht). Een contactpersoon op het vliegveld zorgt er dan voor dat de kerosine verkocht wordt aan de oudere straatjongeren, wie het dan weer door verkopen aan de jonge straatkinderen.
Op het moment dat ik er was had ik het niet zo door, maar nu ik aan het typen ben denk ik wel: Wauw, onvoorstelbaar dit!
Dan is er ook nog het deel met de politie, want wij zouden denken dat het mooi veilig is. Dit is hier in Kampala helaas niet het geval. De politie geeft straatkinderen in eerste instantie een soort waarschuwing. Wanneer ze de straatkinderen voor de derde keer zien worden ze volledig in elkaar getrapt en geslagen. Als ze de kinderen voor de vijfde keer tegenkomen mag de politie ze doodschieten! Ik weet het, ongelooflijk dat dit gebeurd. Het is eigenlijk niet uit te leggen ..
De straatkinderen slapen vaak voor winkels. Zij betalen dan de security om er te mogen slapen in ruil voor veiligheid. Helaas zijn er ook beveiligers die de kinderen verkrachten. Weg veiligheid dus ..
Rond middennacht kwamen we een jongetje van 11 jaar tegen. Hij leefde nu al 3 jaar op straat. Hij is verstoten door zijn stiefmoeder omdat hij 'lastig' zou zijn. Hij heeft erg veel littekens in zijn gezicht doordat hij een aantal keer met glasscherven in aangevallen door andere kinderen.

Donderdagochtend zijn we op tijd vertrokken naar het jongenshuis van de organisatie Heart Vision. We kregen eerst een rondleiding door het jongenshuis. Er verblijven op dit moment 16 jongens in het huis. Ze krijgen hier school en leren voor zichzelf zorgen. Ieder kind heeft elke dag een taak (koken, wassen). Op die manier leren ze verantwoordelijk te zijn. Na de rondleiding gingen we met 2 mannen van de organisatie richting de sloppenwijken. De sloppenwijken zijn in Kampala al redelijk gekrompen. De regering walst ze plat en de bewoners moeten dan maar kijken waar ze heen gaan. Als je de sloppenwijken inloopt valt het meteen om dat er heeeel erg veel afval is. De mensen vonden het natuurlijk heel bijzonder dat er blanken liepen en de kindjes gingen ons de hele tijd achterna. In de eerste sloppenwijk waar we waren kwamen we bij een gezin die slippers maakt. Het bedrijfje en het wonen speelt zich af in een ruimte van 8 m2. De man hoopte zijn slippers ooit in NL te kunnen verkopen.

Jaaa super drukke week gehad en nu is het al weer vrijdag. Tijd om op safari te gaan!!! We vertrokken al vroeg vanuit Kampala (uurtje op 7). Het was ongeveer 6-8 uur rijden. Onze eerste stop was om op zoek te gaan naar neushorens. Iedereen vond het eigenlijk wel heel spannend. Na 10 minuten lopen moesten we opeens stil zijn. En ja hoor daar lag een mama-neushoorn met haar baby. We stonden er maximaal 10 meter vanaf. Het was echt geweldig om te zien!!
Toen we verder reden moesten we met een soort veerpont de Nijl over. We hadden een kleine onderbreking van de reis door een schoolbus die bleef steken toen de chauffeur de veerpont op wilde rijden. De bus lag half uit elkaar maar gelukkig konden we na een half uurtje alsnog de veerpont op.
Toen we over waren begonnen we met een gamedrive richting de slaapplaatsen. Het was zo leuk en mooi! We hebben bavianen, nijlpaarden, giraffen, bavianen, heel veel soorten vogels en olifanten gezien. Echt onbeschrijfelijk! We kwamen na ongeveer een uur rijden aan bij de lodges. We kregen echt een super lekker 4-gangen diner voor omgerekend 11 euro!! Nadat we ons helemaal tonnetje rond hadden gegeten zijn we lekker naar bed gegaan. De volgende ochtend moesten we om 6 uur weer aan het ontbijt zitten voor de volgende gamedrive. Het ontbijt was ook super lekker met vers fruit, scrambled eggs, verse sapjes en lekker brood. Rond half 7 de die ochtend stapten we in de auto. We waren nog geen 5 minuten aan het rijden en we zagen al kuddes olifanten. De olifanten stonden soms op 6 meter afstand en ook weer giraffen en een soort antilopen. We hebben echt zoveel gezien! Het allermooiste was toch wel dat we 2 leeuwen hebben gezien. Ze lagen echt redelijk dichtbij! Na de gamedrive zijn we op een boot gegaan over de Nijl, naar de watervallen. Ook dit is echt heel erg mooi! We hebben heel veel nijlpaarden gezien en ook 2 krokodillen kwamen nog even voorbij zwemmen.
's Avonds weer een heerlijk 4-gangen diner gegeten en op tijd ons bed in gegaan. We hebben weer heel veel dieren gezien op zondag, het werd al bijna normaal haha! We zijn naar de top van de Murchison Falls gereden. Echt ook super mooi om te zien! Hierna zijn we weer richting Jinja gegaan. En nu lekker naar bed! Morgen een relax-dag! Veel meegemaakt de afgelopen 5 dagen dus jullie hebben mooi wat te lezen! Veel liefss!