Eerste dagen Oeganda

17/07
Vanacht zijn we na een lange reis aangekomen op het vliegveld in Kampala. We werden opgehaald door een man van de organisatie en naar het guesthouse in Kampala gebracht. Hier konden we eindelijk om 5:30 gaan slapen (de haan begon al te kraaien en gelukkig hadden we buren met veel honden die gingen janken). Om 11:00 moesten we al weer klaar staan om de citytour te doen door Kampala. De citytour deden we met nog 2 andere meiden, Rita en Vivian. Maar in Oeganda houden ze zich niet zo aan de afspraak en uiteindelijk zijn we dan ook pas om 11:45 op citytour gegaan. Eerst zijn we naar de Kadafi moskee geweest, hier zijn we helemaal naar de top gelopen (80 m hoog). We moesten helemaal gesluierd naar binnen. Heel erg lachen natuurlijk, want van die blanke koppies in een hoofddoek zag er niet uit!! Hierna zijn we naar de centrale taxistandplaats geweest in Kampala. Er stonden echt honderden taxi's zo'n beetje op elkaar gestapeld. We zijn ook op de grote markt in Kampala geweest. In Kampala zijn ze niet erg gewend aan blanke mensen en er werd dan ook de hele tijd mzungo (= blanke) geroepen en we werden ontzettend aangestaard. Het was heel erg warm om door de stad te lopen en er liepen ook ontzettend veel mensen. Gelukkig zei onze gids van het guesthouse dat het nog maar 5 minuten lopen was naar het restaurant waar we gingen eten.. dus niet, we kwamen pas naar 30 minuten lopen bij het restaurant aan. Wat erg opvalt als je door Kampala loopt zijn alle straatkindjes die er zijn. Ze liggen er op een deken aan een erg drukke straat. Dit was erg heftig om te zien! Aan het eind van de middag reden we naar het Victoriameer. Voor we hier kwamen moesten we eerst over een heel druk marktje. We voelden ons echt wereldsterren, iedereen keek ons aan en ging zwaaien haha! We zijn toen met een houten boot het meer opgegaan. Gelukkig hadden we zwemvesten waarvan de gespen kapot waren! Op de boot was het echt heerlijk fris en konden we even uitwaaien!

18/07
Vandaag zijn we aangekomen in Jinja, echt heerlijk om hier te komen. De stad is 100 keer rustiger dan Kampala en de lokale bevolking kijkt niet echt om als ze blanken zien. De reis naar Jinja was echt lachwekkend, de chauffeur vroeg zich o.a. af waarom wij niet voor altijd in Oeganda wilden blijven. Toen we aan kwamen bij het vrijwilligershuis werden we heeel leuk ontvangen door Joan, de 'huisbazin'. We kregen knuffels en 1000 keer 'nice to meet you, how are you' etc. Als eerst kregen we een kamer toegewezen. Helaas moesten Vivian en Rita in eerste instantie naar een andere vrijwilligershuis naast ons. Uiteindelijk hebben we het voor elkaar gekregen dat zij bij ons in het vrijwilligershuis konden komen. Op dit moment delen we dan ook met z'n 16en 1 badkamer met 1 wc! Gelukkig hebben we ook een koude douche, dus luxer kan niet haha!

We hebben na het dumpen van de spullen een citytour gehad van Joan. Als eerst gingen we naar de markt, direct een rib uit ons lijf. We kochten 4 mango's, watermeloen en 15 passievruchten voor omgerekend 3 euro of minder!! Hierna kregen we te zien waar we de bank konden vinden en hebben we beltegoed gekocht. We zijn toen wat gaan eten bij een restaurantje. We zouden die dag nog naar het babyhome gaan maar ja afrikaanse tijden he .. dit werd verplaatst naar de volgende dag.

19/07
Vandaag moesten we op tijd opstaan want we gingen om 9:00 naar het babyhome. We stonden dan ook kant en klaar om te vertrekken maar Joan was nog rustig aan het ontbijten .. tja naar 4 dagen kunnen wij nog steeds niet wennen aan die Afrikaanse tijden en afspraken. We gingen met de boda(scootertje) naar het babyhome. Het is echt niet te beschrijven hoe het is om daar als vreemdeling en blanke binnen te komen. Er zijn ongeveer 30 kindjes en ze willen allemaal aandacht en gaan dan ook letterlijk aan je hangen. We kregen een rondleiding door het babyhome, aangezien er 30 kindjes zitten die allemaal niet zindelijk zijn en geen luier dragen omdat dit te duur is, kun je wel na gaan hoe het babyhome ruikt en hoe wij aan het einde van de dag ruiken (gelukkig ben ik wel wat gewend haha). Het meeste wat me raakte was een 4 weken (!!) oud jongetje dat daar al was. Erg heftig!!
Omdat er zoveel vrijwilligers zijn deze periode besloten we vanmiddag om met z'n 9en allemaal een kindje mee te nemen en met z'n allen te gaan lunchen. Dit was erg gezellig en een middag uit voor de kindjes. We gingen met z'n 2en en 3 kindjes op een boda, verder doen we geen gekke dingen e gelukkig rijden de boda's (voor oegandese begrippen) een stuk rustiger met de kindjes erbij.

Tijdens het typen besef ik wel dat het heel moeilijk is om dingen die hier gebeuren en hoe het er op foto's uitziet, over te brengen. Eigenlijk moet je het zien om te begrijpen.

Morgen hebben we een chilldagje met z'n vieren en gaan we lekker zwemmen bij een resort. Meer verhalen volgen!